Cora en Match France zijn verkocht aan Carrefour, samen met hun tegenhangers in onroerend goed. Een zeer mooi offensief van Alexandre Bompard én een bewijs van de veranderde houding van de familie Bouriez, de eigenaars van Louis Delhaize Group. Het zou logisch zijn om na Roemenië en Frankrijk dezelfde winkels in Luxemburg te verkopen. Maar wat zijn de vooruitzichten voor de Belgische winkels?
Alles lijkt erop te wijzen dat Alexandre Bompard geen tijd heeft verspild en deze overname van de Franse Cora en Match winkels met spoed heeft uitgevoerd: er waren geen eerdere geruchten doorgesijpeld, en dat is zeer zeldzaam in de sector. Voor het hoofd van de Carrefour-groep is dit een grote slag, niet alleen in termen van marktaandeelwinst, maar ook in termen van geografische complementariteit van het netwerk: het oosten en noorden van Frankrijk zijn gebieden waar Carrefour zijn positie effectief kan versterken. De uitdaging zal natuurlijk zijn om de bedrijfsculturen te harmoniseren, en die van Match, en nog meer die van Cora, zijn uniek, met een grote mate van autonomie voor elke winkelmanager en zelfs elke afdelingsmanager. In het persbericht wordt niet duidelijk gemaakt wat er zal gebeuren met de Cora- en Match-banners, maar we mogen niet vergeten dat de Continent- en Champion-banners na de fusie met Promodès Carrefour hypermarkten of Carrefour market werden. De reden achter het volume van de huismerken, die in deze moeilijke tijden een veroveringswapen zijn, is het bevoordelen van Carrefour.
Voor de familie Bouriez is de cheque van iets meer dan een miljard euro zeker welkom, omdat het meer dan waarschijnlijk de schuld van de Groep zal dekken. Het is ook een verdere indicatie van de mentaliteit van de aandeelhouder, die ervoor had gekozen om de volledige controle over het bedrijf in handen te nemen na het een tijd aan een externe manager te hebben toevertrouwd. Na de verkoop - al aan Carrefour - van de welvarende Roemeense Cora-winkels, is de verkoop van Cora en Match France natuurlijk van een heel ander belang. Wat blijft er over in de groep? Een paar juweeltjes, zoals de Truffaut tuincentra, of de Bon d'ici keten, gewijd aan lokale voedselproducenten, waarvan het ons niet zou verbazen als de familie ze zou willen houden. Maar voor de rest is het waarschijnlijk gewoon een kwestie van kansen. De groep Louis Delhaize heeft zijn dochterondernemingen grotendeels opgesplitst. Delitraiteur is bijvoorbeeld een aparte business unit van de andere merken. Cora en Match Luxemburg zijn ook ondergebracht in een aparte juridische entiteit. Zelfs het eigendom van het onroerend goed is belangrijk: het is in het belang van de koper van de merken om ook de winkelportefeuille te kopen, als hij controle wil hebben over alle financiële stromen die de winstgevendheid bepalen. De verkoop van Cora en Match France gaat logischerwijs gepaard met die van Galimmo, dat eigenaar is van de vastgoedportefeuille, maar voor zover wij weten alleen in Frankrijk. Dit laat de deur open voor potentiële kopers in andere markten.
Welke opties heeft de Groep in België? Verkopen? Voor Delfood en Delitraiteur, waarom niet? Maar voor Cora en Match, verkopen aan wie?
Zijn er kopers? In het geval van het Groothertogdom Luxemburg is het algemeen bekend dat concurrerende groepen in het verleden interesse hebben getoond, maar dat de deal niet doorging omdat de prijs onvoldoende werd geacht en niet vanwege het principe. Het is moeilijk voor te stellen dat de groep Cora en Match in Frankrijk verkoopt en ze in Luxemburg houdt, een zeer begeerde markt waar het mogelijk moet zijn om een aantrekkelijke waardering te krijgen. Na Roemenië en Frankrijk lijkt Luxemburg de volgende fase te zijn in de terugtrekking van de familiegroep uit de levensmiddelendetailhandel, en met reden: er zullen daar zonder al te veel problemen overnamekandidaten te vinden zijn. Ook hier zal het meer een kwestie zijn van onderhandelen over het bedrag dan over het principe, en het gerucht gaat dat deze contacten bestaan.
Dan is er België. Daar zijn de zaken niet zo eenvoudig. De hypermarkten van Cora falen commercieel niet, maar de winstgevendheid van de formule blijft onzeker, ondanks de herstructurering die is doorgevoerd. Wat de Match-winkels betreft, hun lot roept al veel vragen op in de markt. Het netelige geval van Smatch is opgelost: hun omvorming tot Louis Delhaize buurtwinkels die beheerd worden door Delfood, een andere Belgische dochteronderneming van de groep, is een goede commerciële oplossing. De Belgische Match-winkels zijn onder de verantwoordelijkheid geplaatst van Louis Bouriez, die in Frankrijk hetzelfde merk heeft gerationaliseerd. Dit is niet hetzelfde in België, waar het sluiten van winkels zonder vooruitzichten al is uitgevoerd. Wat de overgebleven Match-winkels nodig hebben, is investering en opwaardering. Het plan om de Belgische Match-winkels om te vormen tot Louis Delhaize Open Markets is afgelopen: we zijn terug bij af. Misschien is de veranderende economische context fataal geweest, aangezien het plan een investering van 300 miljoen euro inhield, wat begrijpelijkerwijs een reden is om voorzichtig te zijn in deze tijden. Maar misschien stond een dergelijke inspanning al haaks op de intenties van de aandeelhouder, die bezig was zich terug te trekken uit verschillende markten.
Welke opties heeft de groep in België? Verkopen? Voor Delfood en Delitraiteur, waarom niet? Maar als het gaat om Cora en Match, verkopen aan wie? Carrefour heeft zelfs geen gebruik gemaakt van zijn voorkooprecht op het Mestdagh-netwerk. Waarom zou het bedrijf zichzelf in nieuwe problemen brengen, terwijl het zich in België concentreert op het beter laten functioneren van de overgenomen activiteiten? Intermarché, de aankooppartner van Louis Delhaize (via Provera) in België, die de voorkeur kreeg boven Carrefour in Frankrijk? Les Mousquetaires hebben al werk aan de winkel om Mestdagh te verteren en er zou veel lokale concurrentie zijn. Het is zeker denkbaar dat andere concurrerende ketens geïnteresseerd zouden zijn in commerciële vestigingen, van geval tot geval. Maar een volledige overname, naar het voorbeeld van wat net in Frankrijk is gebeurd, is ronduit twijfelachtig. De enige overblijvende optie zou de status quo zijn: Cora en Match, opheldering van hun buitenlandse netwerken, zouden lokaal in België opereren. Zonder grote investeringen? Misschien komen deze vragen en bedenkingen des te meer op omdat de groep Louis Delhaize, gewillig discreet, zich onthoudt van gesprekken over de toekomst van Cora en Match in België. Vroeg of laat zal ze zich echter moeten uitspreken: in tegenstelling tot de grote desinvesteringen die de groep heeft gedaan, is het lot van haar Belgische merken momenteel onduidelijk.
