Green month Is het ‘Binnenlucht Gecontroleerd’-label de nieuwe Nutri-Score voor de non-food sector?

In een tijd waarin de Nutri-Score het belangrijkste instrument wordt om te bepalen welke producten het gezondst zijn, kan ook de non-food sector niet achterblijven. Het nieuwe ‘Binnenlucht Gecontroleerd’-label helpt consumenten informeren over de schadelijke stoffen die hun producten uitstoten. Gondola sprak met een van de oprichters. 

Vandaag de dag lijkt het thema gezondheid meer dan ooit een van onze grootste bekommernissen. Hoewel er al veel inspanningen geleverd zijn binnen de voedingssector, onder meer met de komst van Nutri-Score, laat de non-foodsector nog een beetje op zich wachten. Want is er voldoende controle op afwasmiddelen en andere schoonmaakmiddelen die hun leven lang giftige stoffen uitstoten? Nee, vonden Maxime Filipson en zijn twee partners, waarna ze begin 2019 besloten om  samen het ‘Binnenlucht Gecontroleerd’-label te lanceren. “Europese gegevens tonen aan dat 65% van alle sterfgevallen die te wijten zijn aan een slechte luchtkwaliteit, te maken hebben met de binnenlucht”, stelt Maxime Filipson. “Daar moesten wij iets aan doen.”

Oorspronkelijk hadden de twee partners van Maxime Filipson, die al 10 jaar in de sector werken, de ambitie om de luchtkwaliteit binnen huis te meten om zo na te gaan welke vervuilende deeltjes er gevonden zouden worden. “Het idee was om oplossingen en verbeteringen te bieden, en te zien of het mogelijk was om bepaalde zaken te veranderen zoals het opzetten van ventilatiesystemen voor thuis”, verduidelijkt Maxime Filipson. Sinds maart contacteert het label verschillende bedrijven en biedt het hen analyses waarbij een gedetailleerde lijst wordt gemaakt van de samenstelling van de producten. Een manier om te weten of de samenstelling van deze producten mogelijk een gezondheidsprobleem oplevert. 

“De grootste internationale database voor de kwaliteit van binnenlucht”

Om in de praktijk een zo gedetailleerd mogelijke analyse van producten te verkrijgen, is het noodzakelijk om de emissie van alle bestanddelen te achterhalen en te kwantificeren. “Gewoonlijk zitten er zo'n 10 tot 200 stoffen in een product. We vergelijken vervolgens de bestanddelen met alle stoffen die wereldwijd al bestaan en bestuderen daarbij de emissiegrenswaarden”, verklaart Maxime Filipson. De analyses baseren zich op internationale normen die door maar liefst 119 organisaties zoals de wereldgezondheidsorganisatie zijn opgesteld waaronder nationale normen zoals AwAC, maar ook Franse, Amerikaanse, Chinese of zelfs Litouwse normen die in totaal meer dan 208 waardenlijsten bevatten. “Het zijn deze nationale organisaties die bepaald hebben vanaf wanneer er een te hoge concentratie van een bepaald bestanddeel aanwezig is in een product en er dus extra voorzichtig mee moet worden omgesprongen aangezien er dan gevolgen zijn voor de gezondheid van de consument", verklaart de oprichter van het label. 

“We hebben deze database gecreëerd. Het is meteen ook de grootste database wereldwijd wat betreft de binnenlucht kwaliteit. Hierin vind je alle grenswaarden voor elke stof ter wereld”, vertelt Maxime Filipson. Van zodra de resultaten bekend zijn, wordt elke stof die door het product wordt uitgestoten met de internationale normen vergeleken. “Om een A+ score te krijgen van het ‘Binnenlucht Gecontroleerd’-label, moet elke stof die in het product zit voldoen aan de strengste bestaande waarde”, voegt hij er nog aan toe. 

Klanten informeren over toxiciteit van hun producten

De missie van het ‘Binnenlucht Gecontroleerd’-label is tweeledig: aan de ene kant wil het mensen informeren over de toxiciteit van hun producten. “Dat is echt ons basisdoel: hen in staat stellen om uit alle producten diegene te kiezen die geen impact hebben op hun gezondheid en die van hun familie.” Aan de andere kant wil het label bedrijven helpen om het juiste product op de markt te brengen. 

“Oorspronkelijk kregen we de vraag van klanten hoe ze konden weten welke producten goed waren. We hebben geprobeerd om een certificaat te vinden dat daartoe in staat was, maar dat bestond nog niet. Na drie jaar onderzoek en ontwikkeling, hebben we ons bedrijf opgericht en bijgevolg ook het label om te beantwoorden aan deze volksgezondheidskwestie”, herinnert Maxime Filipson zich. Het was oorspronkelijk dus niet de bedoeling om een impact uit te oefenen op de samenstelling van producten. Een trend die zich uiteindelijk vanzelf heeft doorgezet. “We laten aan bedrijven toe om hun producten aan te passen. Er zijn verschillende bedrijven die producten van de markt hebben gehaald. Dat is bijvoorbeeld het geval bij Frosch, dat zich realiseerde dat er een probleem was met sommige stoffen."