+ Plus Longread “Wij bewerken onze specerijen nog op de ambachtelijke manier”

Jean-Vincent Veriter en zijn vrouw Anne runnen sinds 2002 ‘Comptoir des Epices’, een Belgisch bedrijf dat specerijen importeert, vergruist, vermaalt en verdeelt naar speciaalzaken. De Waalse onderneming, die in de retail aanwezig is bij Rob, wil de specerijen opnieuw hun adelbrieven verlenen via rechtstreeks contact met de producenten, die voornamelijk in Azië gevestigd zijn.

Wie over een fijne neus beschikt en passeert langs het Waalse Stembert, vindt ‘Comptoir des Epices’ misschien gewoon puur door de geur. Het is immers in dit kleine gehucht in het arrondissement Verviers, in het zuidoosten van België, dat Jean-Vincent en Anne Veriter hun pepers, kardemom, kaneel en kurkuma selecteren, fijnstampen en vergruizen. ‘Comptoir des Epices’ bestaat al sinds 1925 en werd in 2002 voor de vierde keer overgenomen, deze keer door Jean-Vincent en Anne. Het gaat om een van de laatste ambachtelijke bedrijven die specerijen bereiden en vervolgens verdelen. “Onze firma is een van de laatste die alles nog helemaal op ambachtelijke wijze produceert in België”, laat Jean-Vincent Veriter ons trots weten. “Wij zijn wat je noemt ambachtelijke verpoederaars. We selecteren specerijen in verschillende landen, om ze vervolgens te importeren. Eens ze bij ons aankomen, worden de specerijen door ons gescheiden en vervolgens gezeefd. Wij vermalen of vergruizen ze, wat erop neerkomt dat we er poeder van maken. Onze toegevoegde waarde als ambachtelijke verpoederaars bestaat erin dat we de datum en de manier van dat vermalen onder controle hebben. De kwaliteit van kardemom die in Indië vermalen wordt bij een vochtigheidsgraad van 90%, is niet dezelfde als die van kardemom die geselecteerd en gemalen wordt in een droge omgeving.” Maar hoe definieer je eigenlijk het begrip specerij? Volgens de officiële definitie gaat het om een “plantaardige substantie, aromatisch of pikant, die gebruikt wordt om gerechten te kruiden”. Deze definitie biedt ruimte voor verschillende interpretaties: consumenten zien vaak ook zout als een specerij, terwijl dat niet het geval is.