Vandaag treedt de nieuwe verordening inzake ongerechtvaardigde geoblocking in werking in de Europese Unie. Maar wat betekent dat voor de Belgische webshops? BeCommerce, de Belgische vereniging van webshops, maakte een overzicht van de belangrijkste implicaties.

“De verordening inzake geoblocking voorkomt dat online handelaars aan een consument uit een andere EU-lidstaat de toegang ontzeggen tot hun webshop”, verduidelijkt Sofie Geeroms, Managing Director van BeCommerce. “Concreet betekent dit bijvoorbeeld dat een gezin uit België dat een vakantiehuis wenst te huren in Spanje dit op dezelfde voorwaarden moet kunnen doen als een Spaans gezin. Opvallend: dat betekent echter niet dat online handelaars de prijzen van hun goederen moeten harmoniseren in hun verschillende webshops. Het is dus goed mogelijk dat één bepaald product in elke lidstaat aan verschillende prijzen verkocht wordt.”

Wat is geoblocking?

Geoblocking is de praktijk waarbij bedrijven de toegang tot een website in lidstaat A weigeren aan een consument afkomstig uit lidstaat B, maar waarbij ze bijvoorbeeld ook de consument omleiden naar een andere versie van hun website, met name de lokale website zonder dat hij/zij hiervoor zijn voorafgaande toestemming heeft gegeven. Daarnaast staan bedrijven ook de toegang tot een website van lidstaat A toe aan een consument afkomstig uit lidstaat B, maar stellen ze de consument niet in staat om zijn aankoop te voltooien of te betalen met een debet- of kredietkaart naar keuze en beperken ze hem tot de herkomst vanuit een bepaald land, bijvoorbeeld lidstaat A. 

Ratio van de nieuwe EU-verordening

“De verordening heeft dus als doel het beëindigen van ongerechtvaardigde discriminatie van een consument op basis van zijn/haar nationaliteit, woon- of verblijfplaats”, verduidelijkt BeCommerce. Tegelijkertijd moeten de nieuwe regeles zorgen   voor meer opportuniteiten inzake cross-border aankopen ten voordele van zowel de consumenten als de ondernemingen binnen de Europese Unie.

Online handelaars zijn vrij om eender welke betaalmethode aan te bieden in elke EU-lidstaat, al worden er nu wel specifieke non-discriminatieregels ingevoerd binnen de reeks van betaalmethoden die de handelaar aanvaardt. Het gaat om situaties waar een verschillende behandeling het resultaat is van de nationaliteit van de consument, zijn/haar woon- of verblijfplaats, de locatie van de betaalrekening, de plaats van vestiging van de betalingsdienstaanbieder of de plaats van uitgifte van het betaalinstrument. Een verschillende behandeling is verboden wanneer onderstaande voorwaarden vervuld worden:

  • Betalingen worden uitgevoerd door middel van elektronische transacties via overschrijving, automatische incasso of een betaalkaart binnen hetzelfde merk en categorie; 
  • De voorwaarden rond authenticiteit werden vervuld; 
  • De betalingen gebeuren in een munteenheid die de handelaar aanvaardt.  

Wat met diensten?

Wanneer een consument een elektronisch geleverde dienst (bv. clouddiensten, webhosting) wenst te kopen die wordt aangeboden aan consumenten in een andere lidstaat, moet hij dit op dezelfde wijze kunnen doen als de lokale consumenten.

De levering van (niet-audiovisuele) auteursrechtelijk beschermde inhoudelijke diensten (zoals e-boeken, online muziek, software en videospelletjes) valt niet onder het verbod van de verordening om verschillende algemene toegangsvoorwaarden toe te passen om redenen die verband houden met de locatie van de consument. Deze diensten blijven wel onderworpen aan het verbod van de verordening om de toegang tot online-interfaces te blokkeren of te beperken op basis van de locatie van de consument.

Diensten op het gebied van transport, financiële retaildiensten en audiovisuele diensten (streaming of het downloaden van films) vallen niet onder het toepassingsgebied van de verordening. 

Wat zegt de EU-verordening niet?

“Het bovenstaande impliceert evenwel niet dat online handelaars de prijzen van goederen moeten harmoniseren in hun verschillende webshops. De handelaar kan dus in de verschillende lidstaten zijn producten aanbieden aan verschillende prijzen”, verklaart BeCommerce.

Het verbod op ongerechtvaardigde geoblocking betekent evenmin dat een webshop verplicht is om de goederen ook cross-border te leveren. De verordening erkent dat er legitieme redenen zijn waardoor een online handelaar ervoor kiest om goederen enkel nationaal of in bepaalde landen te leveren. Wanneer een webshop niet levert in een andere lidstaat moet de consument die een product van deze webshop wenst te kopen, zelf voorzien in de levering of moet hij het product zelf ophalen in het land waar de webshop zijn activiteiten uitoefent.

De online handelaar moet daarnaast niet alle nationale debetkaarten aanvaarden van andere EU-lidstaten. De verordening bepaalt enkel dat er geen discriminatie mag zijn op grond van de lidstaat in dewelke de krediet- of debetkaart wordt uitgegeven maar alleen binnen een specifiek merk en categorie.